MOSSELRACE BRUINISSE
21 JULI 2018
De Mosselrace in Bruinisse is niet de spectaculairste qua parcours maar zijn entourage in en rond de haven. De kermis, braderie en de wedstrijd palingroken trekt duizenden mensen. We hadden weer schitterend weer en deze race zouden we gelijk met de Last of Titanic starten. De 2 laatste jaren had deze al vele malen van ons gewonnen maar we zouden onze huid duur verkopen. We starten in het achterveld met nog 5 starts achter ons. Eindelijk waren we aan de beurt. Iedere minuut 2 sloepen van start. Nadat het startschot voor ons viel maande Willem zijn roeiers aan tot rust met de opmerking: we zitten in de buitenbocht kunnen beter wachten met aanzetten op het rechte stuk. Willem verwachtte dat zei toch snel van start zouden gaan om ons snel op grote achterstand te zetten. Na de 1e boei zetten Willem de Cor de Bruin 2 achter de Last of Titanic en zweepte zijn roeier weer op om te blijven volgen. De stuurman van de Last of Titanic koerste iedere keer bij de boeien iets verder van de boei af. Willem stuurde er juist heel scherp langs. Dat scheelt iedere keer wel 1a2 meters korter roeien. Sommige roeiers keken wel eens angstig naar de boei waar hun riem rakelings langs scheerde. Als roeier vreesde je deze te raken want dat gaf een flinke tik die je goed voelde in je polsen. We konden zodoende mooi volgen tot we voorbij de bocht waren. We haalde nu ook de eerste voorganger in. Willem besloot binnendoor te gaan en de Last of Titanic buitenlangs. We kwamen na de passage steeds dichter bij de Last of Titanic en even later zaten we er naast. Willem pepte zijn roeiers op met de mededeling we zitten beter uit de wind en hebben minder tegenstroom. Ja, het is soms goed berekenen hoe de stroom en wind staat want dichter bij de wal kan je minder last hebben van tegenstroom en wind. Alleen ondieptes of een onder water liggende strekdam kan wel eens voor problemen zorgen. Willem houd van een gokje en koos voor de meest risico volle koers richting het keerpunt. We roeide nu al een tijdje zij aan zij maar zagen toch een lichte voorsprong ontstaan. Centimeter voor centimeter liepen we op ze uit. We haalde nu ook wat andere sloepen in uit de startgroepen voor ons. Ook wij werden nu opgelopen door enkele toppers uit het achterveld. De Orkaan en Azorean High haalde ons nu in. Nog even wat bemoedigende woorden naar Siem en zijn maten in de Azorean High maar we moesten ze laten gaan. Verder achter ons kwamen nog wat snelle sloepen opzetten: Evert Deddes en Grutte Bear maar die zouden we voorlopig nog achter ons houden. We moesten nog een tweetal boeien aan de goede zijde passeren op een plek waar het vaarwater, bewust voor overige beroepsscheepvaart, in goede banen geleid moest worden. Controle schepen hielden alles in de gaten. We passeerde weer wat langzamere sloepen en onze voorsprong op de Last of Titanic groeide ook steeds ver uit. Dat gaf ons moed en we hadden zelf ook het idee dat het goed liep. De keerboei werd scherp gerond en toen zag Willem ook de voorsprong op de Last of Titanic duidelijk in beeld. Hij straalde nu al want deze voorsprongen zouden de roeiers zeker niet meer uit handen geven. We zagen nu ook de Bergervaarder, een Kuikensloep uit Deventer, ons te gemoed komen gevolgd door de Evert Deddes maar ze moesten nog een dikke honderd meter overbruggen. We kwamen nu ook weer bij de boeien en in een grote groep sloepen terecht. Was nu zaak om een goede koers te zoeken en rekening te houden met een beetje stroom mee. Als je langzamere voorgangers onderling ook een gevecht voeren voor de juiste positie kan je wel eens opgesloten raken en je weg daardoor belemmerd worden. Willem koos nog twee maal voor de binnenzijde en wist zijn roeiers extra aan te moedigen om even wat meer te geven om zodoende bij de boei weer in de goede lijn te zitten. Gelukkig lukte dat prima. |
 |
We koerste nu meer naar de wal omdat de wind waarschijnlijk iets gedraaid was en schijn van voren kwam. Te dicht onder de wal kan ook nadelig werken door zuiging van de bodem of obstakels onder de water. Het pakte goed uit. Nu kwam de Bergervaarder sterk opzetten maar deze sloep moest de buitenbocht kiezen daar er dichter bij ons geen ruimte was om te passeren. Het is een lichte bocht richting de haven van Bruinisse en later gevolgd door scherpere bocht dus op voorhand de binnenbocht proberen vast te houden. Buitenbocht betekend meer meters en de roeiers hebben daar op het eind geen trek meer in. Het werd behoorlijk spannend want er moesten heel wat langzamere sloepen gepasseerd worden. Ook kwam er nu meer tegenwind daar de koers nu richting de haveningang kwam te liggen. De Bergervaarder slaagde er toch in om ons te passeren in de buitenbocht. Je zag de stuurman Remco toch enkele malen verwonderend kijken daar we er zo lang in slaagde om hun bij te houden. Nu kwam ook de Grutte Bear sterk opzetten uit het achterveld maar deze moest ook de buitenbocht pakken. Wij kwamen nu ook in de knoop met wat voorgangers, Willem koos voor het laatste stukje van de buitenbocht gebruik te maken daar aan de binnenzijde de doorgang werd versperd. Onderling lage onze voorgangers elkaar ook wat dwars waar we ook wat negatieve uitdrukkingen hoorden en er hier en daar wat riemen elkaar raakte. De laatste 300 meter werd een strijd op leven en dood. Geen tijd meer voor drinken riep Willem, alles geven we moeten de Grutte Bear voorblijven. De dame voor ons bleef keurig in de midden sturen ondanks mijn schreeuwen om meer ruimte volstarde ze in haar koers. We zaten vlak voor de haveningang waar wat palen mijn nu dwong om mijn eigen koers te houden. De riemen raakte elkaar net niet. De Grutte Bear tikte even onze sloep aan daar hij er langs wilde maar de stuurman zag ook nu in dat passeren niet meer lukte voor de haveningang. Ze hoopte de dat de sloep naast ons vlak voor de finish meer ruimte zou geven. De speaker aan de wal schreeuwde ons over de finish want daar zag men ook het gevecht tussen de 3 sloepen. Het gevecht met de Grutte Bear wonnen we deze keer vanwege te weinig ruimte anders had ze zeker naast ons gekomen. Kapot kwamen we over de finish. Wat een strijd hebben we geleverd sprak menig roeier na te zijn bijgekomen. Even later kwam ook de Last of Titanic over de finish. Bewonderd keken de roeiers naar ons team en feliciteerde ons met de gewonnen strijd onderling.
We roeide op het gemakje terug naar de Vluchthaven waar onze volgboot afgemeerd lag. De andere sloepen roeide naar de kraan waar men keurig in de rij liggend afwachtte wanneer men aan de beurt was. De aanvoer van trailers en sloepen was goed geregeld richting de kraan en dit bespoedigde ook het kranen zodat ieder op tijd terug kon naar de feesttent bij de haven. Ja een lekker drankje en gratis mosselen daar verlangde ieder naar. Het werd behoorlijk druk bij de tent en ook de vele eettentjes langs de haven werden druk bezocht. De temperatuur zorgde er voor dat later die middag menig tentje moest zeggen: we hebben geen bier meer. Maar aan alles komt een eind en het werd tijd voor de prijsuitreiking. Nieuwsgierig voegde wij ons bij de wachtende. Miss Mossel had het druk met de prijsuitreiking maar ze werd geholpen door Mister Mossel! Door roeiers en bekende was een persoon gekozen voor die eer. Leuke toevoeging aan het geheel van de Mosselrace. Iedere keer kwam er een topper naar voren: Grutte Bear 1e, Orkaan 2e, Trewes2 3e, Azorean High 4e, Bergervaarder 6e, Cor de Bruin2 14e en Last of Titanic 15e. Geen prijs in onze klasse maar we werden toch naar voren geroepen want we hadden de 3e prijs in het Kuikenklassement. Trots liep Willem van het podium met zijn prijs en zwaaide uitbundig naar de groep. Vele roeiers en stuurlieden feliciteerde Willem en het team met hun zwaar bevochten prijs. We genoten nog even na met wat fris of een opgedoken biertje. De meeste roeiers waren intussen naar huis gereden en het transport team weer naar volgboot RPA 24. De buren waar we naast lagen hadden onze strijd gezien en feliciteerde ons met de behaalde Kuikenprijs. We hebben nog een tijdje gezellig aan dek gezeten met een heerlijke drankjes en hapjes. De avond werd afgesloten met een mooie vuurwerkshow in Bruinisse waar we op afstand van genoten. Vermoeid zochten we onze slaapmatjes op en droomde over de strijd op het water.